Tempest II door de ogen van de professionals

Pieter belde mij daarstraks op. Hij wist mij te zeggen dat er op Het Journaal een stukje werd uitgezonden over Tempest II. Een beetje verontwaardigd klonk het door de hoorn dat "ze de levendigste stukjes van de voorstelling hebben laten zien, en het voorstelden alsof het aantrekkelijk was".

Omdat ik vandaag gewoon heel nieuwsgierig ben, ben ik ook maar een kijkje gaan nemen (dit zijn overigens geen krampachtige pogingen om mij niet met schoolwerk bezig te houden. Het vloeit er net allemaal door uit) op de site van De Redactie. Ikzelf heb het stuk niet als aantrekkelijk beschreven, omdat ik het niet snapte en eigenlijk de hele tijd gefrustreerd - en ook lijdzaam - toekeek.

Soit. Al snel vond ik het artikel terug. Ik neem aan dat het een wat afgeslankte versie is van wat er op de televisie te zien was, maar het geeft toch meteen een beeld.

Bovendien geeft het ook tekst. Dit staat er te lezen:

za 17/05/08 - In de Brusselse KVS is een opmerkelijke productie te zien. Tame Iti, een activist die opkomt voor de rechten van de Maori's, de oorspronkelijke bewoners van Nieuw-Zeeland, danst er in de voorstelling "Tempest II".

Zoals de titel aangeeft, is het stuk -losjes- gebaseerd op William Shakespeare, want ook zijn "The tempest" gaat over macht en onderdrukking.

"Terrorisme is niet uitgevonden op 11 september", Lemi Ponifasio, de regisseur van het stuk. "Gekoloniseerde volkeren worden al 500 jaar lang geterroriseerd".

Naar die onderdrukking van de Maori's verwijst "Tempest II". Tame Iti, wiens lichaam beschilderd is met traditionele Maori-tekeningen, heeft in Nieuw-Zeeland onderdukking zelf ondervonden.

Hij spreekt het publiek toe in de taal van zijn volk. "Het maakt niet uit dat niemand de taal begrijpt", zegt hij. "Iedereen kan er zijn eigen verhaal bij verzinnen".

Excuseer, ik weet natuurlijk ook wel dat een journalist zijn mening niet zal weergeven, en enkel de feiten, maar sommige dingen storen me toch wel een beetje.

1) die titel mag die verwijzing naar Shakespeare dan wel aangeven, maar als je dat niet toevallig leest, of als dat niet ter sprake gekomen was in het interview, dan ruik je dat dus niet hé. Ik vind het echt verkeerd om dat als zo vanzelfsprekend voor te stellen

2) Fijn dat het gequotet wordt, dat iedereen er zijn eigen verhaal bij kan verzinnen. Ik kon het alleszins niet. En doordat de journalist enkel objectieve info geeft, kunnen we helemaal niet afleiden of hij dat wel kon. Jammer...