Tolkje spelen?

Sinds vandaag heb ik al mijn 2e semesterlessen minimum één keer beleefd. Vandaag zaten we twee uur in een tolkcabine. Ook al hebben we verre van getolkt, 't was toch wel vermoeiend, amai. (en herinner mij vooral niet aan het niveau van mijn Spaans - amai mijn voetjes). Mar het waren leuke oefeningetjes. Het was het dus wel waard.

We hebben trouwens superchique tolkcabines, naar het schijnt. Zoiets zouden ze ook nog in een godvergeten school in China hebben. En in de Europese Commissie, Genève en zo. 't Was wel tof speelgoed, ja.

Wokfeest

Normale mensen die wok eten met stokjes


Iets minder normale mens die aardappelen eet met stokjes (tip: met een vork floepen die patatten niet weg)

Ietwat normale mensen in een vrij normale compositie

de familiale genen beginnen op te spelen

Pieter en Steppe besluiten geen olie op het vuur te gooien. Motto 'doe zo normaal mogelijk en stook de rest niet op'


Kalm blijven, ook al is het moeilijk.
en hier is het hek van de dam




de climax

Stokjes en zo

Ik was al bijna vergeten hoe fijn verjaardagsfeestjes in België kunnen zijn. Met dank aan -en aan al diegenen, die nu hun naam verwachten: het spijt me- de chinese stokjes! Foto's die blaken van originaliteit -tjah :)- volgen hopelijk.

Ander goed nieuws: ik heb een vakantiejob! Vrijdag had ik sollicitatiegesprek -goed dat ik dat op voorhand doorhad (ik ben echt veel te naïef). Dankzij de koetsiershouding (ja hoor) ben ik dus 'aangenomen'. Fijn!

Deze avond neem ik traditiegetrouw weer de trein naar Brussel om 19.45 uur. Bereid jullie al maar voor!

Meer

Misschien is het om de kleine oppervlakte van ons landje te compenseren, maar in België is alles meer:
de prijzen zijn hoger, het aantal keer dat je nagefloten wordt door de mannelijke medemens ook (in Duitsland voelde ik mij al volledig onaantrekkelijk, het is goed terug in Brussel te zijn) en ik heb hier al vaker mijn voet omgeslagen dan tijdens mijn hele verblijf in het Duitse landschap.

Meer België, het heeft toch iets.

Wist je dat?

Wisten jullie dat je in België je zelf je fruit moet wegen, en die code erop kleven? Natuurlijk wisten jullie dat. Ik wist dat ook. Maar daarna niet meer. En nu weer wel.

En wisten jullie dat een kriek in Duitsland goedkoper is (kan zijn) dan in België? Je kan je hier -bijna letterlijk- blauw betalen.

Bovendien wisten jullie zeker niet -maar geloof het toch maar- dat er mensen bestaan die minimum even lomp kunnen zijn als ik. Maar hé, met die mixer op je eigen hoofd slaan, dat was toch een béétje expres?

Als slot: wisten jullie dat twee af en toe lompe kieksjes *kuch* vriendinnen erin geslaagd zijn om gisteren lekkere pannenkoeken te bakken? Wij hebben het alleszins wél geweten

Ich bin zurück

In de twee betekenissen van het woord. Van de zin eigenlijk. Je weet wel, zo in de zin van "ich bin zurück, ik ben weer in België en moet weer Vlaams (Frans?) spreken" en ook van "ich bin zurück op het internetlandschap." Jippie!

Hier ben ik dus weer, alive and kicking. Voor degenen die het niet geweten hebben, dit is mijn vervolgverhaal op mijn erasmusleven. Mocht je evenveel heimwee hebben als ik, check hem nog even. Deze blog hier is een experiment. De hamvraag luidt: "Is Jozefien saaier in België dan in Leipzig?"

Vandaag is mijn eerste lesdag. Eigenlijk de tiende. Of ja, de achtste. Zoiets, ja.
En alles is goed geregeld hier. Wat fijn.